اثربخشی آموزش خودشفقتی ذهن آگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی بر کارکرد خانواده مادران دارای کودک اتیسم

اتیسم ختلال عصبی -رشدی است که با آسیبهایی در تعامل اجتماعی، ارتباطی و رفتارهای تکراری و کلیشهای مشخص میشود. کودک اتیسم برای خانواده، سطح بالایی از استرس را ایجاد می کند که تاثیر منفی بر روی کارکرد خانواده آنان می گذارد و باعث بروز اختلال در کارکردهای روزانه و اجتماعی می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش برنامه خودشفقتی ذهنآگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی بر کارکرد خانواده مادران دارای کودک اتسیم انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای کودک اتیسم انجمن اتیسم شهر کاشان در سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 24 مادر دارای کودک اتیسم بود که به روش نمونه گیری هدفمند بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفیسازی از طریق قرعهکشی 12 مادر در گروه مداخله و 12 مادر در گروه کنترل گمارش شدند. گروه مداخله بهمدت 8 جلسه در برنامه خودشفقتی ذهنآگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی شرکت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفتند. جهت سنجش کارکرد خانواده از پرسشنامه کارکرد خانواده مکمستر استفاده شد و آمار توصیفی و تحلیلواریانس با اندازه گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها بهکار برده شد.

نتایج نشان داد که آموزش خودشفقتی ذهنآگاهانه با تاکید بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی در بهبود کارکرد خانواده مادران دارای کودک اتیسم تاثیر معنادار داشت (001/0 p≤).

نتیجه گیری: 

بنابراین با توجه به یافته ها، نتیجه گرفته میشود که آموزش برنامه در افزایش کارکرد خانواده مادران دارای کودکان اتسیم موثر بوده است.