رویکردی اکولوژیکی برای درک معلمان از اثربخشی بازخورد اصلاحی

ین مطالعه برای بررسی تاثیر بازخورد اصلاحی معلمان زبان دوم چینی به دانش آموزان خود در سرزمین اصلی چین طراحی شده است. تحقیقات در مورد چگونگی عملکرد بازخورد اصلاحی براساس سه جنبه انجام می شود: درک معلمان از اثربخشی بازخورد اصلاحی، عوامل موثر بر آن و تاثیر متقابل آنها. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از مصاحبه ها و مصاحبه های ادآوری تحریک شده، از یک روش اکولوژیکی - مدل اکوسیستم تو در تو استفاده شده است. در مجموع 22 دوره کلاس از 11معلم مشاهده شد و با 8 معلم مصاحبه انجام شد. سپس داده های جمع آوری شده با 11 Nvivo تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان می دهد که معیار اصلی معلمان برای بازخورد اصلاحی موثر افزایش آگاهی دانش آموزان نسبت به خطا است. عواملی که بر درک معلمان از تاثیر بازخورد اصلاحی تاثیر می گذارند می توانند مستقیم یا غیرمستقیم باشند. عوامل مستقیم به نحوه ارایه بازخورد اصلاحی اشاره دارد که با دالیلی از جمله خطا، تمرکز آموزش، مخاطبان، تفاوت فردی زبان آموزان، تجربه تدریس و زمان کلاس تعیین می شود. عوامل غیرمستقیم شامل همدلی، کلیشه های فرهنگی و احساسات زبان آموزان است. تاثیر هر عامل جداگانه بر اثربخشی بازخورد اصلاحی، و همچنین تاثیر متقابل آنها، مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه نشان می دهد که در بافت سرزمین اصلی چین، درک معلمان از بازخورد اصلاحی موثر مبتنی بر افزایش آگاهی دانش آموزان از خطا است. عوامل موثر بر اثربخشی بازخورد اصلاحی تا حد زیادی همانند موارد مطالعات پیشین بود. آنچه در مطالعه حاضر جدید است این است که تاثیر عوامل غیرمستقیم ابعاد فرهنگی و عاطفی را بر درک بازخورد اصلاحی معلمان و ماهیت پویای اثربخشی بازخورد اصلاحی برجسته می کند.