تاثیر یک دوره محرومیت از خواب بر توجه انتخابی، تمرکز، تلاشمندی و نمره تیراندازی افراد نظامی

اختلالات خواب در جوامع نظامی شایع است و به نوبه خود بر کارکردهای شناختی فرد اثرگذار است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر یک دوره محرومیت از خواب بر میزان توجه انتخابی، تمرکز، تلاشمندی و نمره تیراندازی افراد نظامی بود.

10 نفر از سربازان یک مرکز نظامی به صورت تصادفی انتخاب شدند و ضمن محرومیت 30 ساعته از خواب، عملکرد توجه، تمرکز و تلاشمندی ایشان (با استفاده از آزمون d2) و همچنین نمره تیراندازی آنها به وسیله تفنگ بادی، ارزیابی و با عملکرد قبل از آن مقایسه شد.

داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس در سطح معنی داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 30 ساعت محرومیت از خواب، موجب کاهش معنی دار امتیاز تیراندازی (003/0=p) شد. ازطرفی میزان مولفه های مرتبط با توجه، تمرکز و تلاشمندی، یا کارایی کل آزمودنی ها)11/0p=)، یا میزان نمره خطا (31/0=p) و تمرکز (23/0=p) تغییر معنی داری نداشتند.

بحث:

 به طورکلی می توان گفت که هر چند محرومیت از خواب درنظر گرفته شده، موجب اختلال در توجه، تمرکز و تلاشمندی افراد نظامی نشد؛ ولیکن نمره تیراندازی آنها را به طور معنی دار کاهش داد و این کاهش امتیاز حاکی از مستقل بودن عوامل ذهنی در رابطه با محرومیت از خواب آزمودنی های این تحقیق بوده است.