مقایسه و ارزیابی دقت داده های بارش پایگاه کوردکس با داده های ایستگاهی (موردکاوی: بارش تابستانه جنوب شرق ایران)

با توجه به اهمیت بارش لازم است این پارامتر در مناطق مختلف برآورد شود تا امکان برنامه ریزی مناسب و ارایه راهکارهای مناسب فراهم شود. در این پژوهش به ارزیابی خروجی های ریزمقیاس گردانی 11 مدل گردش عمومی جو (GCM) بادومدلدینامیکمنطقه ای RCA4 و  MPI-CSC-REMO2009در پروژه کوردکس در جنوب شرق کشور ایران پرداخته شد. ایستگاه های هواشناسی مورد بررسی شامل 6 ایستگاه سینوپتیک (زاهدان، سراوان، ایرانشهر، چابهار، کرمان و بندرعباس) در دوره پایه (2005-1976) با حداقل 40 سال آمار است. جهت ارزیابی دقت مدل ها نیز از شاخص های کمی MSE، RMSE، MAE، ER ، R و نمودار تیلور بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که مدل های CanESM2، CSIRO  و NorESM1 دارای خطای کمتری نسبت به سایر مدل ها هستند که به لحاظ آماری در سطح معنی داری قابل قبولی نیستند. بر خلاف عدم رابطه معنی داری بین داده های بارش و پایگاه کوردکس، دقت داده های فشار سطح دریا و ارتفاع ژیوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال پایگاه کوردکس در دو مدل CanESM2 و CSIRO مناسب بود.  بنابراین به منظور افزایش دقت شبیه سازی بارش در آینده و استفاده از آن در برنامه ریزی های کلان، از این دو نیز می توان استفاده کرد. نتیجه امر منجر به افزایش دقت شبیه سازی در سطح 95 درصد شد و همبستگی حدود  9/0 نیز محاسبه گردید. در مجموع به دلیل پیچیدگی فرآیند بارش و تغییرپذیری زیاد آن به ویژه در حاکمیت توده هوای موسمی در دوره گرم سال، می توان نتیجه گرفت که هیچکدام از مدل جهانی مورد بررسی در پایگاه کوردکس توانایی لازم جهت برآورد بارش را ندارند و برآورد آن عدم قطعیت های زیادی در بر خواهد داشت و لازم است از مدل های GCM و ریزمقیاس گردانی مختلف استفاده نمود.