شناسایی و مفهوم پردازی قابلیت های پویا به منظور سازگاری مدل کسب وکار در صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات

دستیابی به موفقیت به وسیله یک سازمان و ایجاد ارزش برای زمان طولانی نیازبه یک مدل کسب وکار کارا در دوره های مختلف فعالیت کسب وکار دارد. برای این منظور سازمان ها باید همواره نیروهای محیطی خود را پایش و در صورت نیاز خود را با این تغییرات سازگار کنند تا بتوانند در محیط رقابتی باقی بمانند. این سازگاری در مدل کسب وکار نیاز به قابلیت هایی دارد که نیاز است که در سازمان ایجاد شوند، توسعه این قابلیت ها به سازمان ها کمک می کند تا بر عدم انعطاف مدل کسب وکار خود غلبه کنند و فرآیند تغییر را با یک روش سیستماتیک و ساختاریافته پیاده سازی کنند. در همین راستا هدف این پژوهش شناسایی قابلیت های پویای مورد نیاز به منظور ایجاد سازگاری در مدل کسب وکار سازمان است. برای این منظور صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از نظریه داده بنیاد چندگانه به تحلیل داده های حاصل از مرور نظام مند ادبیات در بازه زمانی 15 سال اخیر و نیز مصاحبه با 18 نفر از خبرگان این صنعت پرداخته شده است، که به صورت غیراحتمالی و هدفمند با استفاده از روش گلوله برفی انتخاب شده اند. نهایتا مدلی توسعه یافته که در آن قابلیت های پویای موردنیاز به منظور سازگاری مدل کسب وکار در صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران در چهار گروه «قابلیت مشاهده و ارزیابی خارجی»، « قابلیت اکتساب منابع خارجی، «قابلیت پیکربندی مجدد منابع داخلی» و «قابلیت نوسازی منابع داخلی» مفهوم پردازی شده اند. همچنین سازگاری مدل کسب وکار نیز در سه گروه «سازگاری در ارزش پیشنهادی»، «سازگاری در خلق ارزش» و «سازگاری در کسب ارزش» مفهوم پردازی شده اند.