مروری بر روش های تعیین فرسایش قابل تحمل خاک: چالش ها و فرصت ها

فرسایش قابل تحمل خاک مرز بین فرسایش طبیعی و تشدیدی بوده، یکی از اساسی ترین و در عین حال پیچیده ترین موضوعات در تحقیقات فرسایش خاک است. فرسایش قابل تحمل، معیاری اساسی برای آگاهی و قضاوت درباره وضعیت فرسایش خاک و میزان خطرات و آسیب های بالقوه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ناشی از آن می باشد. بنابراین، تعیین دقیق و صحیح آن با استفاده از روش های مناسب، بسیار حایز اهمیت است. برای این منظور، روش های مختلفی ابداع شده است که می توان آن ها را در سه گروه اصلی، شامل روش های مبتنی بر سرعت تشکیل خاک، روش های مبتنی بر باروری کشاورزی خاک و روش های مبتنی بر اثرات برون محلی تقسیم بندی کرد. ابتدا، جزییات روش شناسی های مختلف به همراه معایب و مزایای آن ها بررسی شد و در نهایت، چالش ها و فرصت های تحقیقاتی در این زمینه ارایه شدند. دانشمندان مختلف در سال های اخیر، بر ضرورت جامع نگری در تعیین آستانه قابل تحمل تاکید کرده اند، اما روش شناسی های موجود تا کنون موفق به تحقق بخشیدن به این مهم نشده اند و هنوز در آغاز راه قرار دارند. بنابراین، چالش ها و فرصت های اصلی عمدتا به روش شناسی و ارایه رویکردهای جدید تلفیقی و کاربردی برای تعیین فرسایش قابل تحمل مربوط می شود.