آزمون مینی سی ایکس (Mini-CEX) تجربه موفق آموزشی در ارزیابی مهارت های بالینی دانشجویان دکتری طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران

انتخاب یک نظام ارزشیابی مناسب یکی از رویکردهای مهم در فرایندهای آموزشی و ارزیابی عملکرد حرفه‌ای دانشجویان است. هدف از این تحقیق ارزیابی مهارت‌های بالینی دانشجویان دکتری طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به روش «مینی‌سی‌ایکس» بوده است.

مواد و روش‏ها:

این پژوهش از نوع طرح سری زمانی منقطع با تکرار چندگانه مداخله است که در دانشکده طب ایرانی (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران) انجام شد. جامعه آماری این پژوهش 20 نفر از دانشجویان دکتری تخصصی طب ایرانی دوره کارورزی عرصه از سال 1395 تا سال 1397 بودند که به روش سرشماری در قالب چهار گروه 5 نفری وارد مطالعه شدند. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی متناسب با نرم‌افزار SPSS (نسخه 24) استفاده شد.

یافته‌ها:

میانگین و انحراف‏معیار نمره‌های پایانی دانشجویان به‌تفکیک گروه متفاوت بود و نمره‌های پایانی هر چهار گروه با نمره‌های میان‌ترم آنان اختلافی معنادار (05/0≥p) داشت. بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده رضایت کلی دانشجویان از ارزیابی به روش مینی‌سی‌ایکس در گروه اول با میانگین و انحراف‏معیار 00/0±00/5 گروه دوم با میانگین و انحراف‏معیار 54/0±40/4، گروه سوم با میانگین و انحراف‏معیار 19/2±40/3 و گروه چهارم با میانگین و انحراف‏معیار 89/0±60/4 و در کل با میانگین و انحراف‏معیار 26/1±35/4 محاسبه شد. بالاتر بودن این اعداد از میانگین متوسط پرسش‌نامه رضایت دانشجویان را از آزمون نشان می‌دهد؛ گروه اول بیشترین رضایت و گروه سوم کمترین رضایت را داشتند. همچنین، رضایت کلی استادان از ارزیابی به روش مینی‌سی‌ایکس با میانگین و انحراف‏معیار 34/1±14/5 محاسبه شد و چون اعداد به‌دست‌آمده از میانگین متوسط پرسش‌نامه بالاتر بودند رضایت استادان را نیز از آزمون بیان می‌کرد.

نتیجه‌گیری:

به‌سبب برقراری عدالت آموزشی و کاهش سوگیری ارزیابان به شیوه‌های سنتی، ارزیابی با این آزمون موجب یادگیری مهارت‌های بالینی دانشجویان و افزایش رضایتمندی استادان و به‌ویژه دانشجویان، از نحوه ارزشیابی شد.