بررسی کیفیت بصری از منظر نورپردازی در جداره های محدوده منطقه 1 تبریز

نور برای بشر از آغاز زندگی ابزاری بوده که توسط آن می توانستند محیط و فضا را درک کنند و آن را بشناسد. نور طبیعی روز برای انسان جهت تامین نیازهای روانی و جسمی ضروری است. اشکال فضایی توسط نور و چگونگی تابش آن به وجود می آیند. تاثیر نور در معماری بسیار مهم است و از گستردگی معنایی انکار ناپذیری برخوردار است. با پایان یافتن روز، زندگی پایان نیافته و تا ساعاتی از شب در خیابان ها زندگی اجتماعی و اقتصادی جریان دارد. نور مصنوعی به جریان این زندگی کمک می کند. توجه به پژوهش های معماری و نورپردازی در سال های اخیر نشان می دهد که این نورپردازی در بناها به دلیل عدم وجود قانون جهت دهنده و هدایت گر و عدم آگاهی از ماهیت هنری این امر نورپردازی ها سلیقه ای انجام می شود، که این امر باعث آشفتگی بصری در چهره شبانه ساختمانها و در نهایت شهر شده است. نورپردازی صرفا نصب چراغ و ریسه به ساختمانها نیست و عالوه بر ماهیت تزیینی به هویت و سیمای شهر نیز مربوط می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی چگونگی نورپردازی جداره های مسکونی و تطبیق آن با هویت و کالبد بنا و شهر می باشد تا با رعایت اصول و ضوابط نورپردازی در ساختمانها و طراحی نورپردازی از مرحله طراحی پالن و نما و همگام با طراحی معماری، نظم و اصولی هماهنگ به چهره شبانه شهر بخشیده شود. مقاله حاضر با رویکرد تحلیلی و بررسی نمونه هایی از نورپردازی جداره های بناهای مسکونی به ارایه راهکارهایی جهت بهبود کیفیت بصری می پردازد.