تاثیر مراقبت از بیماران کووید 19 بر بهره وری و فرسودگی شغلی پرستاران

ایران یکی از کشورهایی است که تحت تاثیر زیاد بحران سلامت ناشی از همه گیری بیماری نوظهور کووید 19 قرار گرفته است. همه گیری این بیماری فشار زیادی ازنظر جسمی و عاطفی بر پرستاران وارد کرده است که می تواند کیفیت خدمات ارایه شده به بیماران را مختل کند. لذا این تحقیق باهدف بررسی تاثیر مراقبت از بیماران کووید 19 بر بهره وری و فرسودگی شغلی پرستاران انجام گرفت.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال 1399 در بیمارستان فرهیختگان تهران انجام شد. 120 نفر از پرستاران با حداقل شش ماه سابقه کار، عدم استفاده از داروی روان گردان در یکسال گذشته و نداشتن پست مدیریتی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده های آماری از طریق پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی Hersey و Goldsmith انجام و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون، t مستقل و با کمک SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.

بهره وری پرستاران مراقبت کننده از بیماران کووید 19 با (7/9 ± 11/61) از بهره وری سایر پرستاران با (11 7 /79) کمتر و فرسودگی شغلی در پرستاران مراقبت کننده از بیماران کووید 19 با (13 ±/07/66) از فرسودگی شغلی سایر پرستاران با (07/11± 7/45) بیشتر بود. آزمون t مستقل تفاوت معناداری در فرسودگی شغلی و بهره وری پرستاران در شرایط مراقبت از بیماران کووید 19 با (001/0>(P نشان داد. بین فرسودگی شغلی و بهره وری کارکنان (58/0-=r) و (001/0>P) رابطه معکوس و معنی دار وجود داشت.

مراقبت از بیماران کووید 19 موجب کاهش بهره وری و افزایش فرسودگی شغلی پرستاران می شود. لازم است مدیران تدابیر حمایتی، تشویقی و آموزشی جهت افزایش بهره وری و کاهش فرسودگی پرستاران در بحران سلامت، اتخاذ نمایند.