مقایسه ای اثربخشی زوج درمانی ساختاری و زوج درمانی به شیوه ی تصمیم گیری مجدد بر دل زدگی زناشویی زوجین نابارور در سنندج

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج درمانی ساختاری و زوج درمانی به شیوه ی تصمیم گیری مجدد بر کاهش دل زدگی زناشویی زوجین نابارور شهرستان سنندج بود.

برای اجرای این هدف از روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش زوجین نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری بیمارستان بعثت شهر سنندج در سال 1397 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 12 نفری جایگزین شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه دل زدگی زناشویی استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس یک متغیری و نرم افزار spss- 22 تجزیه وتحلیل گردید.

یافته ها نشان داد که زوج درمانی ساختاری و زوج درمانی به شیوه ی تصمیم گیری مجدد نسبت به گروه کنترل اثر معناداری بر کاهش دل زدگی زناشویی زوجین نابارور دارد. (p≤0/001)

نتایج حاکی از اهمیت توجه به مداخلات زوج درمانی ساختاری و زوج درمانی به شیوه تصمیم گیری مجدد بر کاهش دل زدگی زناشویی زوجین بود.