تاثیر کانی شناسی و اندازه دانه ها بر آستانه های آسیب گرانیت و دیوریت

ویژگی های تغییر شکل و شکست سنگ ها در نتیجه اعمال بار به مراحل مختلفی تقسیم شده اند که به وسیله آستانه های آسیب از هم تفکیک می گردند. با در نظر گرفتن پیدایش یا رشد ترک به عنوان یک ویژگی ماده، ویژگی های زمین شناسی سنگ ها را می توان به عنوان یک عامل کنترل کننده تغییرات در سطح تنش آستانه های آسیب در نظر گرفت. در این تحقیق آستانه های آسیب در دو سنگ گرانیت و دیوریت به کمک آزمایش تک محوری و انتشار آوایی تعیین شد. پس از تعیین آستانه های آسیب نمونه هایی از هر سنگ تا آستانه های آسیب مختلف بارگذاری شد و از آن ها مقاطع نازک فلورسانس به منظور بررسی تاثیر کانی شناسی و اندازه دانه ها و ترک خوردگی تهیه گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که وجود کانی-های مقاوم به دلیل مقاومت در برابر ترک خوردگی سبب افزایش سطح تنش آستانه آغاز ترک می گردد. با کاهش میانگین اندازه دانه ها قفل و بست بهتری در بین دانه ها ایجاد می شود و از طرف دیگر تعداد مرز دانه ها نیز افزایش پیدا می کند که سبب می گردد نیروی اعمال شده در سطح بیشتری توزیع گردد، درنتیجه کانی ها کمتر تحت تاثیر قرار گرفته و میزان ترک در آن ها کم شود که باعث افزایش سطح تنش آستانه ای آغاز ترک در سنگ های ریزدانه می گردد.