ارزیابی اثر زایکوترم بر حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی نیمه گرم حاوی خرده لاستیک ضایعاتی

یکی از مزایای مهم استفاده از مخلوط آسفالتی نیمه گرم، کاهش درجه حرارت تولید آسفالت است اما همین مزیت سبب بروز مشکلاتی می گردد. یکی از مهمترین مشکلات، ایجاد پتانسیل بیشتر حساسیت رطوبتی بوده که بدلیل درجه حرارت کمتر تولید مخلوط آسفالتی، تمامی رطوبت موجود در مصالح سنگی تبخیر نمی شود. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی تاثیر زایکوترم بر کاهش حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی نیمه گرم است. علاوه بر آن، از خرده لاستیک ضایعاتی به عنوان جایگزین بخشی از مصالح سنگ دانه ای ریزدانه استفاده گردید. در مجموع 9 طرح اختلاط مختلف شامل 1/0، 15/0 و 2/0 درصد زایکوترم، 0، 10 و 20 درصد خرده لاستیک و ترکیب آن ها با قیر 70/60 و مصالح سنگی سیلیسی ساخته شد. جهت ارزیابی حساسیت رطوبتی، آزمایش های آب جوشان، کشش غیرمستقیم و مدول برجهندگی بکار گرفته شد. نتایج آزمایش آب جوشان نشان می دهد که افزایش زایکوترم سبب بهبود حساسیت رطوبتی می گردد ولی خرده لاستیک بدلیل چگالی کمتر نسبت به مصالح سنگ دانه ای علی رغم بهبود ظاهری چسبندگی، تاثیر زیادی بر نتیجه نهایی آزمایش آب جوشان نمی گذارد. بر اساس نتایج آزمایش کشش مستقیم و معیار نسبت مقاومت کششی (TSR)، مدلی برای پیش بینی TSR ساخته شد که طبق آن، درصد حداقل زایکوترم مورد نیاز برای جایگزینی 10 درصدی خرده لاستیک، 128/0 درصد و برای جایگزینی 20 درصدی خرده لاستیک، 149/0 درصد می باشد. طبق نتایج آزمایش مدول برجهندگی، افزودن زایکوترم سبب افزایش مدول برجهندگی می گردد، درحالیکه جایگزینی خرده لاستیک سبب افزایش اندکی در مدول می شود. علاوه براین، کنترل پارامتر نسبت مدول برجهندگی (RMR)، بیانگر کارآیی مناسب تمامی مخلوط ها در برابر خرابی حساسیت رطوبتی می باشد.