ارزیابی آسیب پذیری تاسیسات آب رسانی با روش تلفیقی AHP و RAMCAP

تامین و توزیع آب آشامیدنی جزء سرمایه ها و زیرساخت های کلیدی هر کشوری است و در مقابل حملات تروریستی آسیب پذیر هستند. دسترسی به آب آشامیدنی سالم، یکی از نیازهای حیاتی جوامع است. با توجه به اهمیت تاسیسات آب رسانی، گاهی در عملیات خرابکاری توسط دشمن، این تاسیسات به عنوان مراکز استراتژیک مورد هدف قرار می گیرند که ممکن است منجر به آسیب جدی به جامعه و گاهی ایجاد بحران های امنیتی شوند. با توجه به این مسئله در این پژوهش با ارایه روش تلفیقی تجزیه و تحلیل و مدیریت ریسک برای حفاظت از دارایی های حیاتی(RAMCAP) و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) کل زیرساخت آبی شهر تهران شامل سدها، تصفیه خانه ها، مخازن ذخیره، چاها، تلمبه خانه ها و شبکه توزیع ازلحاظ آسیب پذیری بررسی شد. پژوهش حاضر در زمره تحقیقات کاربردی (نوع توسعه ای) بوده و در این مسیر از روش پرسشنامه (کمی) جهت گردآوری و تحلیل اطلاعات استفاده گردیده و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. نتایج نشان می دهد، از تاسیسات اصلی شناسایی شده سامانه آب رسانی شهر تهران، بر طبق معیارهای شاخص قابلیت کشف و شناسایی، شاخص قابلیت دسترسی به هدف، شاخص ضعف بخش (آسیب پذیری در برابر تسلیحات نظامی)، شاخص قابلیت بازسازی، شاخص آسیب های ثانویه (مقدارتاثیرات سراسری در تولید برق، آب و تهدید جانی)، شاخص اثرات هم افزا، بیشترین آسیب پذیری مربوط به سد لتیان با عدد آسیب پذیری 0858/0 است و سد امیرکبیر با عدد آسیب پذیری 0779/0و سد طالقان با عدد آسیب پذیری 0721/0در رده های بعدی این ارزیابی قرار گرفتند. کمترین آسیب پذیری نیز براساس معیارهای تعریف شده مربوط به مخازن ذخیره و شبکه توزیع با عدد آسیب پذیری به ترتیب 0133/0 و 0063/0 می باشد.