بررسی مقایسه ای چهار سویه باکتریایی تجزیه کننده هیدروکربن های نفتی در زیست پالایی خاک آلوده به ترکیبات نفتی

آلودگی ایجادشده از استخراج و فراوری نفت، موجب تحریک رشد باکتری های تجزیه کننده هیدروکربن های نفتی شده است. زیست پالایی فناوری امیدبخشی برای تصفیه آب و خاک های آلوده با بهره مندی از میکروارگانیسم های تجزیه کننده ترکیبات نفتی است. هدف از این پژوهش، جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات نفتی و بررسی قابلیت استفاده از آن در زیست پالایی خاک های آلوده به ترکیبات نفتی است.

مواد و روش‏‏ها:

 نمونه برداری از خاک آلوده یک منطقه پالایشگاهی صورت گرفت. از محیط کشت معدنی حاوی n-هگزان برای جداسازی استفاده شد. از روش های بیوشیمیایی و تعیین توالی 16S rRNAباکتری های جداسازی شده شناسایی شدند. آزمون سمیت خاک با اندازه گیری میزان درصد جوانه زنی بذر گیاه شاهی صورت گرفت. زیست پالایی خاک آلوده با استفاده از سویه های منتخب در آزمایشگاه و در محیط، طی یک دوره سه ماهه انجام شد.

تعداد 19 سویه باکتریایی با قابلیت رشد برروی محیط کشت معدنی حاوی n-هگزان جداسازی شدند. از میان سویه های جداسازی شده، چهار سویه از توانایی بیشتری برای تجزیه زیستی ترکیبات نفتی آنتراسن، فنانترن و نفتالین برخوردار بودند. با روش شناسایی مولکولی، سویه های منتخب با عنوان Stenotrophomonas maltophilia (SB10)،Bacillus subtilis subsp. spizizenii (SB7)، Streptomyces ambofaciens (SB14)و Cupriavidus respiraculi(SB16)شناسایی شدند. تیمار خاک آلوده نفتی با استفاده از سویه S. maltophilia (SB10)، موجب افزایش جمعیت باکتری های تجزیه کننده هیدروکربن های نفتی از 103×2/5 به 104×4/1 در پایان ماه سوم شد. میزان تجزیه زیستی کل هیدروکربن های نفتی در پایان ماه سوم، به میزان 80درصد و قدرت جوانه زنی گیاه شاهی در خاک تیمارشده به 68 درصد رسید.

بحث و نتیجه‏ گیری:

 افزودن سویه های باکتریایی منتخب به خاک آلوده به ترکیبات نفتی، موجب افزایش جمعیت باکتری های تجزیه کننده شد.استفاده از باکتری های تجزیه کننده همراه با خاک اره موجب بهبود پاک سازی خاک های آلوده نفتی شد.