خلود دوزخیان در جهنم از منظر آیات و روایات: بررسی دیدگاه صدرالدین شیرازی

اعتقاد به «خلود دوزخیان در جهنم» مسئله ای است که هم فیلسوفان، متکلمان، و اندیشمندان مطرح کرده اند و هم در شرع مقدس مطرح شده است. خلود دوزخیان به معنای زیستن همیشگی آنان در دوزخ و عالم پس از مرگ است؛ بدین معنا که برخی از آنان برای همیشه در جهنم اند و از نعمت های خدا محروم خواهند شد و پیوسته در رنج و عذاب به سر خواهند برد. پرسش این پژوهش آن است که: خلود دوزخیان در جهنم، از منظر آیات قرآن کریم به چه معنا است؟ و صدرالدین شیرازی چه تفسیری ذیل آیات مربوط به این موضوع دارد؟ درباره خلود و دوام در عذاب، ایراداتی مطرح شده که از جمله آنها مخالفت خلود در عذاب با رحمت واسعه الاهی، عدالت او و فطرت الاهی است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و بر اساس استدلال استنتاجی، خلود دوزخیان در آتش را از دیدگاه آیات و روایات بررسی می کند و ضمن تبیین این نظریه به تشریح نظریه ملاصدرا و تنقیح آن می پردازد.