مقایسه عملکرد ترافیکی، مصرف سوخت، و آلایندگی تقاطع دارای چراغ و دوربرگردان در بزرگراه های شش-خطه

دوربرگردان، به عنوان ابزاری مهم و غیرمتعارف برای بهبود عملکرد بزرگراه ها به کار می رود. در برخی شهرهای ایران، دوربرگردان با طرحی متفاوت از انواع مشابه خود، به منظور روانی تردد بزرگراه ها، جایگزین چراغ راهنمایی شد. تحقیقات پیشین برای ارزیابی عملکرد دوربرگردان، نتایجی همسو نداشت چون تحلیل ها روش مند نبوده، ارزیابی در دوره اوج و غیر اوج انجام نشده، برآیند دو اثر حذف چراغ و پیمودن مسافت اضافه برای دور زدن به صورت همزمان بررسی نشده است. بنابراین، پروژه ای مطالعاتی برای ارزیابی عملکرد دوربرگردان تعریف شد. برای مقایسه، از شبیه سازی تقاطع چراغ دار و مدل سازی ریاضی زمان و سرعت سفر حرکات دوربرگردان بهره برداری شد. نتایج تحقیق نشان داد برای کل تقاطع در دوره تردد سنگین و متوسط، دوربرگردان سرعت سفر خودروها را تقریبا (km/h)20 افزایش، ولی در دوره تردد سبک، سرعت را (km/h)10 کاهش می دهد. هر چه نسبت حجم گردشی به حجم مستقیم رو بزرگراه افزایش یابد، دور برگردان توان بیشتری در افزایش روانی تردد بزرگراه دارد. در تقاطع باقری-گلبرگ و باقری-رسالت (در تهران)، مصرف سوخت روزانه به ترتیب 1623 و 4244 لیتر کاهش مییابد. تقاطع دارای دوربرگردان، تولید روزانه آلاینده های CO و HC را کاهش و تولید NOX را افزایش می دهد. دوربرگردان، در دوره تردد سنگین و متوسط دارای عملکرد ترافیکی بهتر؛ ولی در دوره تردد سبک عملکرد آن منفی هست. ممکن است دوربرگردان اثرات منفی (نظیر افزایش مصرف سوخت) بر خوردوهای معبر فرعی داشته باشد. احتمال برخورد با اجزاء هندسی دوربرگردان بالاست. این تحلیل مطابق با مطالعات پیشین هست که بیان می دارد تعداد کل تصادفات در دوربرگردان ها 2/13 درصد افزایش می یابد.