بررسی عددی تاثیر ژئوگرید بر ظرفیت باربری نهایی پی نواری تحت بار خارج از مرکز و تعیین چیدمان بهینه لایه های مسلح کننده

در مطالعه حاضر به بررسی اثر ژیوگرید بر ظرفیت باربری پی نواری واقع بر خاک ماسه ای تحت بار قایم با خروج از مرکزیت (VM) با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود PLAXIS 2D پرداخته شده است. بدین صورت که پس از صحت سنجی مدل عددی، تاثیر پارامترهایی نظیر میزان خروج از مرکزیت بار قایم، مقدار بار قایم اعمال شده، تعداد و چیدمان لایه های مسلح کننده بر ظرفیت باربری نهایی پی نواری مطالعه شده است. نتایج حاصل از آنالیزها در قالب نمودارهای بدون بعد ترسیم و بر اساس آن عمق بهینه قرارگیری نخستین لایه ژیوگرید از کف پی، فواصل قایم لایه های مسلح کننده از هم، تعداد و چیدمان بهینه لایه های مسلح کننده ژیوگرید تعیین گردیده است. نتایج تحلیل های نشان می دهد که با افزودن لایه های ژیوگرید، ظرفیت باربری پی تحت بار خارج از مرکز افزایش قابل توجهی می یابد. میزان این اثرگذاری، تابع چیدمان لایه ها و میزان خروج از مرکزیت بار می باشد. در حالت چیدمان بهینه، موقعیت لایه های ژیوگرید بستگی به تعداد لایه ها داشته و ترتیب ثابتی برای آن ها در عمق وجود ندارد. همچنین تعداد بهینه لایه های مسلح کننده برای حصول بیشترین ظرفیت در حالت بار خارج از مرکز در مطالعه حاضر برابر 4 لایه به دست آمد که به ترتیب لایه های اول، دوم، سوم و چهارم در فواصل بهینه 5/0، 7/0، 3/0 و 9/0 متری از کف پی قرار می گیرند.