بررسی کارایی شاخص کیفیت منابع آب ایران در مقایسه با سه شاخص ارزیابی آلودگی آب های سطحی به فلزات سنگین (مطالعه موردی رواناب حوضه شمال و شرق تهران)

رواناب های شهری از مهم ترین منابع غیرنقطه ای انتشار فلزات سنگین به محیط های پذیرنده می باشند که ارزیابی و پایش کیفیت آن ها اهمیت ویژه ای دارد. این پژوهش با هدف بررسی محتوای فلزات سنگین در رواناب شهری و مقایسه کارایی شاخص پارامتر های سمی کیفیت منابع آب سطحی ایران با شاخص آلودگی، شاخص ارزیابی فلزات سنگین و شاخص آلودگی فلزات سنگین انجام شد. بدین منظور طی سه رخداد سیلابی در سال های 98-1397 از رواناب خروجی حوضه سرخه حصار تهران نمونه برداری و غلظت آرسنیک، آهن، سرب، روی، کادمیم، کروم، مس، منگنز، مولیبدن و نیکل با دستگاه ICP-MS</span> اندازه گیری شد. مقادیر شاخص های آلودگی، ارزیابی فلزات سنگین، آلودگی فلزات سنگین و کیفیت منابع آب سطحی ایران به ترتیب در گستره 2/68-5/5، 4/74-6/9، 7/192-2/83 و 7/23-8/8 قرار داشتند. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان دهنده همبستگی قوی (999/0-775/0) هر چهار شاخص در رواناب بود. مقایسه نتایج شاخص ها در ارزیابی کیفیت رواناب نشان داد شاخص کیفیت منابع آب سطحی ایران، به ترتیب با شاخص های آلودگی، آلودگی فلزات سنگین و ارزیابی فلزات سنگین بیش ترین همبستگی را دارد. تفکیک بالای درجه آلودگی و تاثیرپذیری کم تر از غلظت های بسیار بالا از نقاط قوت شاخص کیفیت منابع آب سطحی ایران شناخته شد و می توان از این شاخص به عنوان ابزاری قدرتمند برای ارزیابی کیفیت رواناب های شهری استفاده کرد.