تاثیر پوشش نانو ذرات اکسیدروی برخصوصیات فیزیک و شیمیایی، فعالیت آنزیمی و انبار مانی میوه گیلاس (Prunus avium) رقم تکدانه مشهد

میوه گیلاس  (Prunus avium) رقم تکدانه مشهد، مستعد آلودگی به عوامل قارچی بوده و از عمر انباری کوتاهی برخوردار است. در پژوهش حاضر، کارآیی نانواکسیدروی به عنوان پوشش خوراکی جهت افزایش عمر انباری گیلاس مورد بررسی قرار گرفت. میوه های گیلاس برداشت شده با نانواکسیدروی در غلظت های 0، 03/0، 06/0 و 09/0 درصد (w/v) مورد تیمار قرارگرفته و به سردخانه ای با دمای С 1 ± 2 و رطوبت نسبی 5 ±90 درصد انتقال یافتند. شاخص هایی از قبیل pH، اسیدهای آلی، مواد جامد محلول، میزان پوسیدگی، میزان فنل کل، اسید آسکوربیک و میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در دو مرحله به فاصله هر پانزده روز یک بار با چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تیمار میوه گیلاس با نانواکسیدروی باعث کاهش فساد میوه ها نسبت به میوه های شاهد شد، به طوری که کمترین میزان فساد میوه ها و بیشترین بازارپسندی در تیمار 09/0 درصد نانواکسیدروی در روز 15 پس از برداشت مشاهده شد. در روز سی ام پس از برداشت، میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در تیمار 09/0 درصد نانواکسیدروی به طور معنی داری بالاتر از سایر تیمارها بود. میزان فنل کل در میوه های تیمار شده نسبت به میوه های شاهد افزایش یافت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پوشش دهیمیوه گیلاس با نانواکسیدروی می تواند به عنوان روشی سالم و بدون مضرات جانبی، مدت انبار مانی میوه گیلاس را در سردخانه تا 30 روز افزایش دهد.