ارزیابی اثر روغن سویا بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی مرتبط با تحمل به سرما در انگور رقم "بیدانه سفید"

پوشاندن تاکستان یکی از روش های رایج در افزایش تحمل تاک ها نسبت به تغییرات دمایی است و روغن ها از جمله ارزان ترین پوشش ها هستند. به منظور مطالعه فیزیولوژیکی تاثیر پوشش روغن سویا بر جوانه های انگور،     محلول پاشی در غلظت های 0، 5 و 10 درصد روی انگور رقم "بیدانه سفید" درقالب طرح بلوک کامل تصادفی در اوایل پاییز و اواخر زمستان سال 1391 در سه تکرار (بلوک) و شش تاک برای هر تکرار انجام شد. نمونه برداری در سه نوبت  (ماه های دی، بهمن و اسفند) در طول زمستان و دو نوبت (مرحله های 3-4 برگی جوانه ها و آغاز شکوفایی گل ها) در بهار سال 1392 انجام شد. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که در فصل زمستان پوشش روغن سویا تنها در ماه اسفند اثر مثبتی روی تاک ها داشت و با افزایش میزان کربوهیدرات های محلول موجب کاهش نشت الکترولیت های جوانه نسبت به شاهد شد. در فصل بهار تیمار 5 درصد روغن سویا در مرحله 3-4 برگی جوانه ها موجب افزایش محتوای پرولین و کاهش محتوای مالون دی آلدهید شد که می تواند بیانگر تاثیر مثبت این غلطت در حفاظت از غشاء در برابر دماهای پایین باشد. البته غلظت 5 درصد تاثیر منفی بر محتوای رنگیزه های فتوسنتزی داشت. در طول فصل بهار، تیمار 10 درصد روغن سویا باعث افزایش محتوای کربوهیدرات های محلول، پروتئین و فعالیت آنزیم های پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز شد. به طور کلی نتایج نشان داد که روغن سویا برای حفاظت تاک از سرما در فصل زمستان مناسب نیست. استفاده از غلظت 5 درصد روغن سویا جهت تاخیر در شکوفایی جوانه ها در بهار و فرار از سرمازدگی بهاره مناسب است اما باید همزمان با رویش جوانه ها از سایر کودها جهت افزایش رنگیزه ها و تقویت عملکرد تاک استفاده شود تا تاثیر منفی روغن روی کاهش رنگیزه ها جبران شود.