اثرات کیتوسان در پرآوری درون شیشه ای انگور (Vitis vinifera L.) رقم قزل اوزوم

انگور رقم قزل اوزوم از ارقام بازارپسند و پراهمیت بوده و دارای میوه های قرمز ترد و آبدار می باشد. در ازدیاد درون شیشه ای گیاهان چوبی از جمله انگور مرحله پرآوری از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. بنابراین سعی بر آن است که با روش های مختلفی بتوان این مرحله را با موفقیت انجام داده و تسریع نمود. در پژوهش حاضر اثرات غلظت های مختلف کیتوسان با وزن مولکولی پایین در پرآوری انگور رقم قزل اوزوم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از محیط کشت MS حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر بنزیل آمینو پورین (BAP) و 01/0 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA) و غلظت های مختلف کیتوسان (0، 10، 20، 40 و 80 میلی گرم در لیتر) در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با پنج تکرار استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از کیتوسان بر پرآوری درون شیشه ای انگور رقم قزل اوزوم اثر معنی داری داشت، به طوری که افزودن کیتوسان به محیط کشت باعث افزایش پرآوری شاخساره ها شد. طبق نتایج حاصل از این پژوهش، غلظت 40 میلی گرم در لیتر کیتوسان نسبت به سایر غلظت های مورد استفاده نتایج بهتری نشان داد و باعث افزایش تعداد شاخساره های جانبی، طول شاخساره، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک توده گیاهی و میزان کلروفیل در گیاهک های تولیدی شد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، با توجه به ویژگی های مطلوب کیتوسان، می توان از آن به عنوان یک ماده محرک رشد برای افزایش پرآوری درون شیشه ای در این رقم انگور استفاده نمود.