محرمات رضاع (تبیین احکام مقرر در آیه 23 سوره نساء)

شیر‌دادن (رضاع) به نوزاد، به‌وسیله مادر یا غیرمادر (دایه) است. شیر‌دادن غیرمادر باوجود شرایط خاصی سبب حرمت نکاح و محرمیت می‌شود. آیه 23 سوره نساء تنها آیه در قرآن کریم است که به این موضوع پرداخته است. در آیه مزبور حکم حرمت نکاح به‌سبب قرابت رضاعی، برای دو گروه از زنان (مادران و خواهران رضاعی) ثابت شده است. فقیهان و مفسران شیعه و اهل سنت در استنباط احکام محرمات رضاع و تفسیر و تبیین این آیه شریفه، مباحث و اختلافات پردامنه‌ای دارند. ظهور آیه شریفه، قول خصوص‌المنزله در محرمات رضاع، شمول حکم تحریم به رضاع لاحق بر عقد، لزوم حیات در شیردهنده، عدم لزوم عقد ازدواج هنگام شیردادن و اشتراط مکیدن در حکم تحریم را تایید می‌کند.