بررسی تجربی اثر تغییر مکان بالکهای انتهایی بر کاهش میزان غیریکنواختی و نوسانات جریان دنباله زیرسطحی

در پژوهش حاضر میدان دنباله جریان عبوری از روی یک مدل زیردریایی در تونل باد به صورت تجربی بررسی شده است. آزمایش ها به منظور بررسی اثر محل قرارگیری بالک های انتهایی بر روی جریان دنباله ورودی به پروانه مدل زیرسطحی انجام شده است. به منظور  بررسی اثر محل قرارگیری بالک های انتهایی به عنوان مهم ترین نوآوری پژوهش حاضر، بالکهای مذکور در سه موقعیت طولی X/L=0.89, 0.92, 0.95   بر روی پاشنه مدل زیرسطحی نصب شده و جریان دنباله در موقعیت X/L=0.978    و عدد رینولدز 5^10*6  توسط پراب پنج حفره و جریان سنج سیم داغ اندازه گیری شده است. در پایان این بررسی ها موقعیت طولی X/L=0.95  به عنوان مکان بهینه برای قرارگیری بالک های انتهایی به منظور بهبود جریان دنباله ورودی به پروانه از نظر کاهش مساحت کلی و نیز کمترین میزان اغتشاشات و غیریکنواختی انتخاب شده است. نتایج به دست آمده در طول این پژوهش نشان دادند که ورود جریان دنباله پایه نگهدارنده به قسمت پاشنه موجب رشد مساحت ناحیه دنباله شده و باعث افزایش متوسط سرعت و کاهش میزان غیریکنواختی جریان دنباله  می شود.