تحلیل تجربی مقاومت سایشی قطعات آکریلونیتریل بوتادین استارین ساخته شده به روش لایه نشانی ذوبی با کمک روش پاسخ سطح

در این پژوهش به تحلیل تجربی مقاومت سایشی قطعات ساخته شده به روش ساخت افزایشی پرداخته شده است. ساخت افزایشی امروزه کاربرد وسیعی در صنایع گوناگون پیدا کرده است و فرآیند لایه نشانی ذوبی یکی از محبوب ترین روش های ساخت قطعه در این زمینه می باشد. با اینکه تاکنون تحقیقات فراوانی با هدف مدل سازی رفتار مکانیکی در این حوزه انجام شده است، ولی در زمینه سایش و مدل سازی این پدیده، مطالعات محدودی صورت گرفته است. در این پژوهش به منظور ایجاد یک رابطه دقیق ریاضی بین متغیرهای ورودی (ضخامت لایه، زاویه و فاصله رشته گذاری) و متغیر پاسخ (نرخ سایش) از طراحی آزمایش به روش طراحی مرکب مرکزی استفاده شده است. به منظور تعیین پاسخ و ارایه مدل رگرسیونی متناسب، بیست آزمایش سیستماتیک انجام شد. با استفاده از تحلیل واریانس، مدل ریاضی منطبق بر فرآیند واقعی بدست آمد، همچنین اعتبار مدل ارایه شده به کمک روش های آماری تایید شده است. نتایج نشان می دهد که مدل ارایه شده میزان نرخ سایش قطعات آکریلونیتریل بوتادین استارین ساخته شده به روش لایه نشانی ذوبی را با ضریب تعیین 44/97% پیش بینی می کند. نتایج بدست آمده از انجام مطالعه تجربی و تحلیل مدل نشان داد که متغیر فاصله رشته گذاری و اثر برهم کنش آن با زاویه رشته گذاری، بیشترین میزان نرخ سایش را ایجاد می کند و همچنین اثر مرتبه دوم ضخامت لایه بیشترین تاثیر منفی را بر نرخ سایش دارد.