اثر کودهای آلی و زیستی و ماده افزودنی هیدرومکس بر پایداری علف کش نیکوسولفورون در خاک

به منظور بررسی کاربرد کودهای آلی و زیستی و ماده افزودنی هیدرومکس بر ماندگاری علف کش نیکوسولفورون در خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل کاربرد کودهای آلی و زیستی در چهار سطح کود گاوی، کود ورمی کمپوست، مایکوریزا به همراه شاهد (بدون کود آلی) به عنوان فاکتور اول، مقدار کاربرد نیکوسولفورون در دو سطح 40 و 80 گرم ماده موثره به عنوان فاکتور دوم و کاربرد یا بدون کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس به عنوان فاکتور سوم انجام شد. برای تعیین باقیمانده نیکوسولفورون در خاک در بازه زمانی صفر (دو ساعت پس از سمپاشی)، 2، 5، 8، 16، 30، 60 و 90 روز پس از سمپاشی از عمق های صفر تا 15 سانتی متری خاک نمونه گیری انجام شد، سپس مقدار باقیمانده علف کش با روش آنالیز دستگاهی (HPLC) انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش مقدار کاربرد نیکوسولفورون، باقیمانده آن در خاک افزایش یافت. همچنین با افزایش مقدار کاربرد علف کش، سرعت تجزیه از 039/0 به 037/0 میکروگرم در کیلوگرم در روز کاهش یافت اما نیمه عمر آن از 77/17 به 83/18 روز افزایش یافت. همچنین با کاربرد هیدرومکس (به همراه نیکوسولفورون 80 گرم ماده موثره) سرعت تجزیه علف کش از 037/0 به 034/0 میکروگرم در کیلوگرم در روز کاهش و نیمه عمر آن از 73/18 به 39/20 روز در خاک افزایش یافت.