طراحی یک روش الگوگذاری دیجیتال خود ترمیم جهت احراز اصالت اسناد چاپی و دستنویس الکترونیکی

پژوهش حاضر با هدف بررسی فعالیت های انجام شده در خصوص الگوگذاری دیجیتال اسناد و متون به منظور اثبات اصالت اسناد و حفاظت حق نشر و ارایه یک مدل جدید الگوگذاری دیجیتال متون فارسی چاپی و دستنویس با قابلیت تشخیص جعل سند و اصلاح تغییرات انجام شد. روش شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی است. برای شبیه سازی الگوریتم از 20 متن دستنویس فارسی و 35 متن چاپی استفاده شد. در الگوریتم پیشنهادی با استفاده از اطلاعات نقاط تصویر و ترکیب آن با یک کلید مخفی، الگوی دیجیتال تولید و در تصویر متنی ذخیره شد. سپس تصویر مورد حملات تعمدی قرار گرفته و الگوی پنهان شده در متن بازیابی گردید. در نهایت با توجه به قابلیت خود ترمیمی روش، نواحی جعل شده تصحیح و سند به شکل اولیه بازگردانده شد. یافته ها: دقت روش پیشنهادی در تشخیص و تصحیح نواحی جعل شده بر حسب دو معیار دقت تشخیص (TDA) و دقت ترمیم (TRA) محاسبه شد. الگوریتم در حالت میانگین قادر به شناسایی نقاط دستکاری شده با دقت 82/93 درصد و تصحیح و بازیابی تغییرات با دقت 27/92 درصد بود. نامحسوس بودن الگو بر حسب مقیاس PSNR برابر با 18/40 دسی بل به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از اندازه گیری عددی دقت مدل پیشنهادی و همچنین نتایج شهودی حاکی از کارایی مناسب آن است. الگوی ادغامی به صورت نامحسوس و با حفظ کیفیت بصری اسناد درج می گردد و برای تمامی متون دستنویس و چاپی الکترونیکی و برای کتابخانه های دیجیتال، آموزش الکترونیک و دولت الکترونیک قابل پیاده سازی و اجرا می باشد.