تاخیر مولفه N400 در تفاوت های هیجانی زبان اول و دوم: مطالعه دوزبانه های ترکی-فارسی

طبق نتایج پژوهش های سال های اخیر، چنین اظهار شده که میزان هیجان زبان اول و دوم گویشوران دوزبانه متفاوت است و زبان دوم به لحاظ هیجانی فاصله بیشتری با فرد دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تفاوت هیجان خشم در زبان اول و دوم افراد دوزبانه ترکی-فارسی بود.

بدین منظور، 18 نفر دو زبانه متوالی ترکی-فارسی (با میانگین سنی 26 سال) از دانشجویان دانشگاه های تهران به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در این پژوهش تجربی شرکت کردند. شرکت کنندگان ابتدا پرسش نامه های تاریخچه زبانی، سلامت عمومی، خلق مثبت و منفی، و برتری دست را تکمیل کردند. سپس، در یک آزمون شنیداری که محرک های آن واژه های خشم برانگیز و خنثی از هر دو زبان آنها بود شرکت کرده و همزمان سیگنال الکتروانسفالوگرام (EEG) آنها در 64 کانال نیز ثبت می شد. پس از استخراج مولفه های پتانسیل وابسته به رویداد، مولفه N400 با استفاده از آزمون آماری فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بر اساس یافته ها، میانگین تاخیر مولفه N400 برای واژه های خشم ترکی در مقایسه با واژه های خشم فارسی در برخی از کانال ها به طور معناداری کمتر بود (0.05Ps<).

پردازش سریع تر واژه های خشم ترکی نشان داد که زبان اول شرکت کنندگان توجهشان را سریع تر جلب کرده و باعث پردازش آسان تر واژگانی-هیجانی شده است. در مجموع، زبان اول باعث برانگیخته شدن هیجان بیشتری می شود و پیرو آن، دسترسی واژگانی و پردازش معنایی آسان تر می شود. در حالی که میزان خودکار بودن پردازش زبان دوم کمتر است. بنابراین، می توان گفت که واژه های هیجانی زبان اول به شکل عمیق تری رمزگذاری شده اند و دارای تداعی های هیجانی عمیق تری می باشند.