طراحی مدل بازگشت سرمایه (ROI) به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد در یک سازمان دفاعی

پژوهش حاضر با هدف ارانه مدلی برای اندازه گیری بازگشت سرمایه به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد سازمان انجام شد. پژوهش از نوع کاربردی و در چارچوب روش توصیفی از نوع زمینه یابی بود؛ جامعه آماری آن را دانش آموختگان مقطع کارشناسی ارشد سازمان که 75 نفر بودند، تشکیل داد. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 62 نفر انتخاب گردید. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای است. برای گردآوری داده ها نیز از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. پژوهش در دو مرحله انجام شد . در طی مرحله اول یک گروه کانونی [1]  برای شناسایی اهداف، دلایل، مولفه های مزایای مالی و غیرمالی و هزینه های دوره کارشناسی ارشد و همچنین به عنوان ورودی برای طراحی پرسش نامه شماره یک پژوهش حاضر اجرا شد. در مرحله دوم ابتدا دو پرسشنامه که پرسشنامه اول با 34 سیوال  که شامل 5 مولفه و پرسشنامه دوم 17 گویه که شامل 4 مولفه در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت تنظیم گردید که مولفه های مدل بازگشت سرمایه  را مورد سنجش و اندازه گیری قرار داد. داده های جمع آوری شده نیز در محیط SPSS طبقه بندی و میزان ضریب پایایی باروش آلفای کرونباخ (936/ .) برای این ابزار محاسبه شد. هدف اصلی این پژوهش، ارایه مدلی جهت اندازه گیری بازگشت سرمایه به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد سازمان بود. یافته های پژوهشی منجر به شناسایی اجزای مدل بازگشت سرمایه که با ارایه مدل معرفی گردید، همچنین شناسایی نقاط قوت و ضعف دوره کارشناسی ارشد،اندازه گیری تغییرات صورت پذیرفته در نتایج سازمانی و اندازه گیری میزان ارزش افزوده دوره های مذکور در سطوح مختلف مدل بازگشت سرمایه گردید. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده و تایید آن توسط تحقیقات قبلی و نظریه های موجود، نتیجه گرفته شد که چارچوب ارایه شده از پشتوانه نظری و تجربی و اعتبار کافی برخوردار بوده و اجرای آن، به منظور اندازه گیری بازگشت سرمایه به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد سازمان هوافضا پیشنهاد گردید.