شناسایی رویکرد مناسب برنامه ریزی استراتژیک در شرکت های دانش بنیان: مطالعه چند موردی

در شرایط متلاطم بازار رویکرد کلاسیک به استراتژی ساده انگارانه می باشد. شرکت ها بر مبنای بستری که دارند به رویکرد متفاوتی نیاز دارند. سازمان ها نه تنها باید رویکرد مناسبی را نسبت به برنامه ریزی استراتژیک اتخاذ کرده یا ترکیبی صحیحی از رویکردهای مختلف را به کار گیرند، بلکه باید این ترکیب را همگام با تغییرات محیطی اصلاح کنند. در این پژوهش به تحلیل رویکرد مناسب برنامه ریزی استراتژیک در شرکت های دانش بنیان استان قم بر مبنای بسترشان پرداخته شده است. این پژوهش آمیخته و از روش تحقیق مطالعه چند موردی با تعداد 12 مورد استفاده شده است. در این پژوهش از مصاحبه عمیق با سوالات نیمه ساختاریافته برای جمع آوری داده ها استفاده شده است و همچنین از مشاهدات و اسناد نیز استفاده شده است. رویکرد هر مرحله از برنامه ریزی استراتژیک را بر مبنای 4 رویکرد استراتژیک بقا، عدم قطعیت، شبکه و یادگیری تعیین می شود. در انتها نیز رویکرد کلی در حوزه برنامه ریزی استراتژیک با روش وزن دهی آنتروپی شانون و روش تاپسیس تعیین شده است. از نتایج تحقیق مشاهده می شود که هر شرکت ممکن است در مراحل مختلف برنامه ریزی استراتژیک از رویکرد مختلفی یا دو رویکرد همزمان استفاده نماید و در نهایت رویکرد کلی مجموعه شرکت ها رویکرد یادگیری می باشد که نشان دهنده آن است که این دسته از شرکت ها به تعامل میان اعضا برای تدوین استراتژی خود به شدت نیازمند می باشند.