استفاده از تصاویر فراصدایی اکوکاردیوگرافی- داپلر بافتی برای تخمین غیرتهاجمی تنش وارد بر دیواره قلبی: افراد مبتلا به تنگی عروق کرونر

در این مطالعه، روشی برای تخمین غیرتهاجمی تنش وارد بر دیواره قلبی در فاز دیاستول با استفاده از پردازش تصاویر فراآوایی اکوکاردیوگرافی و داپلر بافتی ارایه می شود. هدف از مطالعه برآورد تنش دیواره قلب به عنوان علامتی برای شناسایی افراد مبتلا به تنگی عروق کرونر است. 29 بیمار با تنگی بیش از 70 درصد، 30 بیمار با تنگی 50 تا 70 درصد و 35 فرد سالم به عنوان گروه کنترل در این مطالعه شرکت کردند. با استفاده از فن های تصویربرداری فراآوایی اکوکاردیوگرافی دوبعدی، داپلر بافتی و داپلر تپی (پالسی)، متوسط تنش دیواره در سگمان های انتریور و سپتوم بین بطنی با توجه به ضخامت دیواره ها، ابعاد بطن چپ و فشار انتهای دیاستول به صورت غیرتهاجمی برآورد گردید. در نتایج تحلیل آماری تمایز معنی داری میان تنش برآورد شده در انتهای فاز دیاستول، بین گروه های بیمار با تنگی های شدید، متوسط و افراد سالم در تمامی سگمان های دیواره وجود دارد. بیماران مبتلا به گرفتگی های شدید در شریان کرونری نزولی قدامی چپ دارای تنش دیاستولیک بیش تری نسبت به بیماران با تنگی متوسط و افراد سالم هستند. میانگین افزایش تنش انتهای دیاستول در راستای طولی و شعاعی، با بروز تنگی متوسط در دیواره انتریور برابر 12/6 و 13/4 و با بروز تنگی شدید برابر 57 و 103 درصد هستند، در دیواره سپتوم میانگین افزایش تنش انتهای دیاستول در راستای طولی و شعاعی  بر حسب درصد، با بروز تنگی متوسط برابر 9/1 و 17/6، و با بروز تنگی شدید برابر 64 و 63/3 درصد هستند. بنابراین با بررسی تصویر فراآوایی و پردازش آن در بیماران با تنگی عروق کرونر، نشان داده شده که تنش دیواره در انتهای فاز دیاستول می تواند به عنوان یک شاخص مهم غیرتهاجمی، در ارزیابی عملکرد میوکارد قلبی مورد توجه قرار گیرد.