ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر شاخص بارش- تبخیر و تعرق استاندارد شده (مطالعه موردی: حوزه آبخیز لتیان)

مطالعه تغییرات اقلیمی و تاثیر آن بر شدت و تواتر خشکسالی های دهه های آتی می تواند به برنامه ریزی به منظور استفاده صحیح منابع آب و سازگاری با آثار مخرب پدیده خشکسالی کمک شایانی نماید. در چند دهه اخیر افزایش دمای زمین باعث بر هم خوردن تعادل اقلیمی کره زمین شده و تغییرات اقلیمی گسترده ای را در اغلب نواحی کره زمین موجب گردیده است که از آن به عنوان تغییر اقلیم یاد می شود. بدین منظور پس از ارزیابی توانایی مولد آب و هوایی SDSM در شبیه سازی دوره 2019-1992 براساس سناریوی پایه، اقدام به ریزمقیاس نمایی برون دادهای مدل HadGEM تحت سناریوهای RCP8.5 و RCP4.5 برای برآورد چشم انداز دمای حداقل، دمای حداکثر و بارش و بررسی شاخص خشکسالی  SPEIشده است. نتایج نشان از افزایش 85/0 تا 54/1 درجه سانتی گرادی میانگین دمای ماهانه تحت سناریوی RCP8.5 و افزایش 25/0 تا 45/1 درجه سانتی گرادی آن تحت سناریوی RCP4.5 دارد. نتایج نشان از کاهش 31 تا 100 میلی متری متوسط بارش سالانه دارد. بیش ترین کاهش بارندگی مربوط به ماه فوریه بوده، هم چنین تحلیل سالانه شاخص SPEI نشان داد که 65 درصد سال ها وضعیتی نرمال دارد، بنابراین، حوزه آبخیز سد لتیان در دوره 2050-2021 با افزایش فراوانی وقوع خشکسالی روبه رو نخواهد بود، اما انتظار می رود، بارش ها به سمت فصل گرم جابه جا شوند.