ارزیابی تثبیت خاک رس با افزودنی لیگنوسولفونات کلسیم، با در نظر گرفتن روش های مختلف اختلاط

تثبیت خاک ، یکی از مهمترین روش های بهسازی خاک های ضعیف در مهندسی ژیوتکنیک است. تثبیت کننده های سنتی مثل سیمان و آهک از دیرباز تاکنون مورد استفاده و تحقیق قرار گرفته اند اما استفاده از این مواد تثبیت، مشکلات زیست محیطی در پی دارد. لیگنو سولفونات کلسیم یک پلیمر طبیعی است که از پسماند صنعت کاغذ و تمبرسازی تولید می شود و طبق آمار های دولتی سالانه 50 میلیون تن از آن دور ریخته می شود. این پودر قهوه ای رنگ، سمی و خورنده نیست و برای سلامت انسان و محیط زیست خطر آفرین نمی باشد. در این پژوهش اثر افزودن درصدهای مختلف از لیگنو بر حدود اتربرگ، خصوصیات تراکمی و مقاومت تک محوری خاک رس مورد بررسی قرار می گیرد و هم چنین اثر افزودن لیگنو با روش های مختلف اختلاط بر مقاومت خاک و مورفولوژی خاک بررسی می شود. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزودن لیگنو به طور کلی باعث بهبود خواص مکانیکی خاک می شود، شاخص خمیری خاک (PI) کاهش، مقاومت و شکل پذیری خاک افزایش می یابد. برای خاک مورد استفاده در این پژوهش، درصد بهینه از افزودنی لیگنو سولفونات کلسیم 1% وزن خشک خاک تعیین شد که توانست پس از 28 روز عمل آوری مقاومت خاک را از 322 به 828 کیلوپاسکال (5/2 برابر افزایش) برساند. همچنین نحوه ی اختلاط نیز بر مقاومت نمونه ها تاثیر به سزایی دارد. در تثبیت خاک توزیع مناسب افزودنی در بین ذرات خاک می تواند بر خصوصیات مهندسی خاک اثر گذار باشد به عنوان مثال نمونه های مخلوط شده به روش های مختلف، مقاومت حداکثری شان تا تا 80% افزایش یافته است.