مدل اقناع گری مدیرعامل در افشای اطلاعات مالی

مدیرعامل به عنوان یک فرد تصمیم گیرنده در راس شرکت، به خصوص شرکت هایی ماهیت آن ها مبتنی بر تیوری نمایندگی است، نقش بسیار مهمی در افزایش سطح شفافیت ها و ایجاد تقارن اطلاعاتی ایفا می نماید. اقناع گری به عنوان یک شیوه رفتاری جزء مباحث و موضوعات بسط یافته از سایر علوم به بازار سرمایه و مدیریت مالی می باشد که رویکردهای مدیریت را در افشا می تواند تحت تاثیر قرار دهد. هدف این پژوهش ارایه مدل اقناع گرایی مدیرعامل از طریق افشای اطلاعات مالی می باشد. این پژوهش ترکیبی مبتنی بر روش شناسی کیفی و کمی می باشد. جامعه آماری بخش کمی شامل 18 نفر از متخصصان دانشگاهی بودند که در زمینه مدیریت مالی و حسابداری دارای تخصص بودند. جامعه آماری بخش کیفی شامل 30 نفر از مدیران عامل شرکت های بورس اوراق بهادار تهران بودند که در بخش تحلیل ماتریسی مشارکت نمودند. در این پژوهش ابتدا گزاره های مربوط به شیوه های اقناع گرایانه مدیرعامل در افشای اطلاعات مالی از طریق مطالعه وسیع مطالب و محتوهای مرتبط آغاز شد و پس از دسته بندی 79 مقاله، محققان مقاله های دسته بندی شده را پاییش نمودند و در نهایت 24 پژوهش وارد تحلیل فراترکیب شدند. پس از طی مراحل مربوط به فراترکیب 17 گزاره در قالب سه مولفه شناسایی شدند که پس از تحلیل دلفی به 15 گزاره تقلیل یافت. در بخش تحلیل ساختاری-تفسیری فراگیر  که به دلیل پیچیدگی ریاضی و عملیاتی سرآمد بر تحلیل ساختاری-تفسیری می باشد، در قالب مدل ارایه شده مشخص گردید، تحریک آرزوها و انتظارات سهامداران و سرمایه گذاران به عنوان گزاره رویکردهای روانشناختی اقناع و تحریف از طریق حجیم نشان دادن مکانیزم های کنترلی و نظارتی به عنوان گزاره رویکردهای منفعت طلبانه به عنوان تاثیرگذارترین گزاره های اقناع گری مدیرعامل در افشای اطلاعات و گزارش های همراه صورت های مالی می باشد.