تحلیل تاثیر روایات اسرائیلی بر آراء فقهی مفسران تا پایان قرن 5 (با تاکید بر خلقت حواء در سفر پیدایش)

نفوذ روایات اسراییلی (به معنای اخص) که اصلی‎ترین منبع آن ها متون دینی یهود و نقل‎های اهل‎کتاب نومسلمان بود، به منابع روایی و تفسیری مسلمانان، امری مسلم است. این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی و انتقادی به بررسی تاثیر این روایات بر آراء فقهی مفسران پرداخته است. اعتماد کورکورانه برخی از مسلمانان به این روایات، نقل مکرر و کتابت آن ها در کتب روایی باعث گردید کثرت نقل بر عقل سیطره یافته، روایات مخالف با آموزه‎های قرآن کریم، مقبول اکثر مفسران و عالمان افتد. پیامد این پدیده، صدور احکامی فقهی بر پایه‎ی آموزه‎های اسراییلی بود. آنچه از محتویات سفر پیدایش به روایات اسلامی نفوذ یافت و بر آراء مفسران در حوزه فقه اثر گذاشت، در عرصه احکام زنان کاملا مشهود است. باور اسفه السفهاء بودن زنان و وجوب نصب قیم برای آن ها در امور مالیشان، قصاص نشدن مرد برای ضرب و جرح همسرش و... احکامی از این دست هستند.