نقش مدارس مذهبی دیوبندیه در شکل گیری افراط گرایی دینی (مطالعه موردی ؛ مبانی فکری جنبش طالبان)

یکی از مکتب های فکری تحت تاثیر سلفی گری در شبه قاره هند،« مکتب دیوبندی» است. مکتب فقهی دیوبندیه، در قرن نوزدهم با الهام از اندیشه های شاه ولی الله دهلوی و با مشی ضد استعماری و با تکیه بر «جهاد گرایی» در برابر کفار،با استعمار بریتانیا در هندوستان مبارزه می کرد؛ و از این رو توانست به تدریج نهضتی اسلامی در شبه قاره هند پدید آورد ؛که با نشر و گسترش اندیشه های دینی و سیاسی و از طریق مکاتب دارالعلوم ،در ظهور گروه های افراطی، نظیر طالبان تاثیرگذار باشد.جنبش طالبان هم ابتدا با مشی ضد استعماری مبتنی بر جهاد با کفار، با تاثیر پذیری از اندیشه های بزرگان دیوبند شکل گرفت؛ و تعلیمات مذهبی بزرگان طالبان در مدارس دیوبندی گواهی بر این ادعاست. این پژوهش ریشه های شکل گیری گروه طالبان را با مفروض گرفتن این نکته که؛عملکرد جنبش طالبان نشانگر تاثیرپذیری آنها از جریانات سلفی گری به خصوص تفکرات مدرسه دینی «دیوبندیه» می باشد؛ و اندیشه سیاسی طالبان نشات گرفته از اندیشه های شاه ولی الله و مدارس دیوبندی می باشد، را مورد تحلیل وبررسی قرار می دهد. روش پژوهش این تحقیق، توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی می باشد.