ارزیابی تنش آللوپاتیک بقایای اویارسلام (Cyperus esculentus) بر برخی از علف های هرز مهاجم

پدیده آللوپاتی به علت ایجاد ترکیبات فعال زیستی به وسیله گیاهان و یا بقایای به جا مانده از آن ها ایجاد می گردد که بر جوانه زنی، رشد و توسعه ی افراد همان گونه یا گونه های دیگر اثر می گذارد. بدین منظور، آزمایشی با هدف ارزیابی تنش آللوپاتیک حاصل از مقادیر مختلف بقایای علف هرز اویارسلام (0، 12، 24، 36 و 48 گرم در سه کیلوگرم خاک لوم) بر خصوصیات جوانه زنی و مورفوفیزیولوژیکی علف های هرز مهاجم نیلوفرپیچ و خربز ه وحشی انجام شد. این تحقیق به صورت دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار  در سه تکرار انجام شد. مطابق نتایج، شدت اثرات آللوپاتیک اویارسلام بر دو علف هرز نیلوفرپیچ و خربزه وحشی بسته به مقادیر بقایا در خاک کاهشی و معنی دار بود. به طوری که صفاتی نظیر درصد و نرخ جوانه زنی، سطح برگ، وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ به علاوه محتوای رنگیزه های کلروفیل a، b، کل و کاروتنوییدها در نیلوفرپیج بیشتر تحت تاثیر ترکیبات دگرآسیب مقادیر مختلف بقایا در مقایسه با شاهد قرار گرفت. بررسی روند تغییرات محتوای پرولین و فعالیت آنزیم کاتالاز در نیلوفرپیچ و خربزه وحشی نیز بیانگر افزایش این مشخصه ها با افزایش مقادیر بقایای اویارسلام بود. پایین تر بودن رنگیزه های فتوسنتزی و کاهش شدیدتر مولفه های جوانه زنی و رشدی در نیلوفرپیچ در مقایسه با خربزه وحشی می تواند گواهی بر حساسیت بیشتر این گونه در حضور مواد آللوپاتیک اویارسلام باشد. علف هرز اویارسلام با توجه به زیتوده بالای آن در مزارع و اثبات اثر آللوپاتیک آن، می تواند کاندیدی برای تولید علف کش ها با منشاء زیستی باشد.