بررسی نقش آموزش های ضمن خدمت بر تکیه گاهای شغلی معلمان با میانجی گری تسهیم دانش

پژوهش حاضر با هدف بر بررسی نقش آموزش های ضمن خدمت بر تکیه گاهای شغلی معلمان با میانجی گری تسهیم دانش انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی و همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه استان تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی نسبی 380 نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استادندارد آموزش های ضمن خدمت ابراهیمی، پرسشنامه تکیه گاه های شغلی شاین و پرسشنامه تسهیم دانش وانگ و همکاران استفاده گردید. داده های پژوهش با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان دهنده برازندگی مدل مفهومی و تایید آن برای جامعه معلمان مقطع متوسطه استان تهران بود. اثر مستقیم متغیر آموزش های ضمن خدمت بر تسهیم دانش معنی دار بود و اثر مستقیم متغیر تسهیم دانش بر تکیه گاه های شغلی معنی دار است. اما اثر مستقیم متغیر آموزش های ضمن خدمت بر تکیه گاه های شغلی معنی دار نبود. همچنین اثر معنی دار و غیرمستقیم بین آموزش های ضمن خدمت بر تکیه گاه های شغلی براساس نقش میانجی تسهیم دانش (42/0) به دست آمد. بنابراین تسهیم دانش به صورت مستقیم و آموزش های ضمن خدمت به صورت غیر مستقیم روی هم رفته 45 درصد از تکیه گاه های شغلی را تبیین می کنند. با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود برای بالا بردن تکیه گاه های شغلی معلمان، ارتقاء آموزش های ضمن خدمت و نیازسنجی آن ها و به دنبال آن تسهیم دانش را مورد توجه قرار دهند.