تاثیر میانگین شعاع ذرات خاک در برآورد منحنی رطوبتی آب -خاک بر اساس مدل آریا و پاریس

با توجه به اینکه به دست اوردن توزیع اندازه ذرات نسبت به منحنی رطوبتی خاک ساده تر است تعدادی از پژوهشگران از تشابه بین منحنی توزیع تجمعی اندازه ذرات و منحنی مشخصه رطوبتی خاک برای به دست آوردن منحنی رطوبتی استفاده می کنند که یکی از آنها مدل آریا و پاریس است. مدل آریا و پاریس یک مدل فیزیکی-تجربی است که به طور گسترده برای به دست آوردن منحنی رطوبتی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مدل ابتدا منحنی توزیع اندازه ذرات به n بخش مجزا تقسیم شده و قطر هر بخش برابر با میانگین قطر بخش بالایی و پایین است. در این مدل معمولا از میانگین گیری حسابی استفاده می شود. در این پژوهش تاثیر انتخاب میانگین حسابی، هندسی و هارمونیک به عنوان شعاع متوسط ذرات جامد در بافت های مختلف خاک و مکش های متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 19 نمونه خاک در دشت سیستان با بافت های شنی، لوم شنی، لومی، لوم سیلتی و رسی مورد ارزیابی قرار گرفت. در خاک با بافت سبک مانند خاک شنی و لوم شنی بهترین نتایج زمانی به دست آمد که از میانگین هارمونیک استفاده شد. در خاک های لوم و لوم سیلتی بهترین نتایج زمانی به دست آمد که از میانگین گیری هندسی به عنوان قطر میانگین بخش های مختلف خاک استفاده شد. در خاک سنگین مانند خاک رسی بهترین نتایج مربوط به میانگین گیری حسابی بود. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از میانگین گیری با روش های مختلف باعث افزایش دقت مدل آریا و پاریس در برآورد رطوبت خاک می شود.