مستحق نفقه در بائنه باردار

با وقوع عقد نکاح، زوج متعهد به پرداخت نفقه زوجه می‏شود و این تکلیف قانونی تا پایان رابطه زوجیت ادامه می‏ یابد ولیکن در مواردی با انحلال رابطه زوجیت، تکلیف زوج به پرداخت نفقه استمرارمی ‏یابد. به استناد ماده 1109 قانون مدنی در صورت وقوع طلاق رجعی به طور مطلق و طلاق باین و فسخ نکاح به شرط بارداربودن زوجه، تکلیف شوهر به پرداخت نفقه مسلم خواهد بود. هدف این پژوهش تشخیص مستحق نفقه در مورد باینه باردار است که به روش توصیفی تحلیلی و استنباطی و با جمع آوری داده‏ ها به صورت کتابخانه ای انجام شده است.در این رابطه دو نظریه عمده مطرح شده است:گروهی حامل و عده‏ ای نیز حمل را مستحق دریافت نفقه می‏ دانند و برای اثبات موضع خود به دلایلی استناد کرده‏ اند. قانون گذار از نظر اول پیروی کرده است. این دیدگاه خالی از قوت نیست، ولی مصلحت جنین اقتضا دارد تا نظام حقوقی مستقلی برای تضمین نفقه جنین در نظر گرفته شود. نفقه‏ای که مطلق در ایام عده به مطلقه می ‏پردازد، از آثار نکاح سابق است که هم چنان برقرار است. زمانی که نفقه به مطلقه باینه پرداخت می‏ شود، مطلقه به طور مستقیم و جنین به طور غیرمستقیم از آن بهره‏ مند می ‏شود.