میزان دستیابی به انتظارات شغلی مبتنی بر حداقل های یادگیری درس بارداری زایمان در مقطع کارشناسی مامایی

یکی از نتایج مهم دوره آموزشی مامایی توانمندی بالینی دانش‌آموختگان مامایی است. . دانشجویان به عنوان فراگیران، بهترین منبع برای شناسایی مشکلات آموزش هستند. هدف از این مطالعه بررسی میزان تناسب توانمندی‌های بالینی دانش‌آموختگان مامایی با انتظارات شغلی از آنان در حیطه بارداری و زایمان است.

در این مطالعه توصیفی مقطعی ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی، انتظارات شغلی در بارداری و زایمان تعیین شد و بر اساس آن پرسشنامه‌ای برای خودارزیابی 50 نفر از دانش‌آموختگان مامایی دانشگاه‌های علوم پزشکی وآزاد اهواز از توانمندی‌های بالینی و مقایسه آن با این انتظارات تدوین گردید. این پرسشنامه در چهار بخش پذیرش و اداره لیبر، انجام زایمان، مراقبت‌های پس از زایمان و اقدامات ضروری در مواقع اورژانس تنظیم شد و پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. افراد به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

در اکثر موارد انتظارات شغلی با توانمندی‌های بالینی دانش‌آموختگان متناسب بود و آنها برای ورود به عرصه خدمت از آمادگی لازم برخورداربودند. در برخی موارد نیازهای آموزشی در دانشگاه تامین نشده است و در برخی موارد انتظارات شغلی در سرفصل دروس وآموزش‌های بالینی هماهنگی ندارد و دانش‌آموختگان کاملا با آن‌ها بیگانه بودند.

در موارد عدم پوشش آموزش‌ها مسوولین آموزشی دانشکده‌ها و در موارد عدم تناسب انتظارات شغلی با سرفصل دروس دانشگاهی لازم است که مسوولین برنامه ریزی آموزشی ک با بازنگری برنامه‌های آموزشی و برنامه ریزی آموزشی مناسب در رفع مشکل اقدام نمایند.