اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری متداول درد با نسخه کامپیوتری آن بر کاهش شدت درد و خشم کودکان مبتلا به سرطان

 هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری متداول درد و نسخه کامپیوتری آن بر کاهش شدت درد و خشم کودکان مبتلا به سرطان در شهر اهواز بود.

 این پژوهش دارای طرح آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری با گروه کنترل بود که اثربخشی دو مداخله درمان شناختی رفتاری متداول درد و نسخه کامپیوتری آن، در مقایسه با گروه کنترل بررسی شدند. نمونه مورد بررسی شامل 45 نفر کودک 8 تا 12 ساله مبتلا به انواع سرطان بوده اند که بر اساس ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند. سپس این افراد به طور تصادفی به سه گروه 15 نفره(دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خشم اسپیلبرگر(Brunner & Spielbeger، 2009) و مقیاس بین المللی اندازه گیری درد (Wong & Baker، 2002) بوده است. اولین گروه آزمایش، به مدت 6 هفته در جلسات درمان شناختی رفتاری متداول درد شرکت داشتند و دومین گروه آزمایش به مدت 6 هفته تحت برنامه درمانی آموزشی نسخه کامپیوتری درمان شناختی رفتاری درد قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. این برنامه توسط محققین این پژوهش، طراحی و ساخته شد که مشتمل بر یک قسمت سایکو اجوکیشن، انیمیشن و بازی کامپیوتری می باشد (Hamedy & et.al.2017).

یافته‌ها:

 نتایج حاصل نشان داد که میزان خشم و درد در دو گروه  مداخله نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل  به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (0001/0<p). این نتایج در دوره ی پی گیری به طور معناداری تداوم داشت. در دوره ی پی گیری گروه شناختی رفتاری نسخه کامپیوتری درد نسبت به گروه شناختی رفتاری متداول در کاهش خشم به طور معنی داری موثرتر بوده است.

نتیجه‌گیری:

 استفاده از مداخله شناختی رفتاری کامپیوتری درد مانند درمان شناختی رفتاری متداول درد، برای کاهش درد و خشم کودکان مبتلا به سرطان مفید است، اما تاثیر درمانی برنامه مداخله کامپیوتری شناختی رفتاری در کاهش درد و به ویژه خشم، موثر تر است.