تغییر مقادیر IGF1 و Akt قلبی رت های مبتلا به انفارکتوس میوکارد در اثر شدت های گوناگون تمرین تناوبی

بیماری قلبی -عروقی یکی از عامل های اصلی مرگ ومیر در همه ی کشور های دنیا به شمار می رود و فعالیت ورزشی یکی از مهم ترین اقدامات بالینی برای پیشگیری و درمان بیماری های قلبی -عروقی است. لذا، هدف از انجام پژوهش حاضر، تبیین تغییرات مقادیر IGF1 و Akt  قلبی موش های مبتلا به آنفارکتوس میوکارد (MI- Myocardial Infarction-) پس از شش هفته تمرین تناوبی با شدت های گوناگون بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، ابتدا 55 سر موش نر نژاد ویستار 10 هفته ای با وزن 250 تا 300 گرم تحت عمل جراحی بستن شریان کرونری LAD قرار گرفتند و سپس توسط اکوکاردیوگرافی ایجاد MI تایید شد. چهار هفته پس از جراحی، موش های مبتلا به MI، به طور تصادفی در گروه های تمرین ورزشی تناوبی با شدت های کم (60 - 55 درصد VO2max)، متوسط (70-65 درصد VO2max)، زیاد (90-85 درصد VO2max)، MI بی تمرین (MI-SED) و Sham قرار گرفتند و پروتکل های تمرین ورزشی را به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته اجرا کردند. در نهایت برای سنجش مقادیر پروتئین Akt وIGF1  از روش الایزا استفاده گردید. داده ها با آزمون ANOVA یک طرفه و آزمون بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد بین گروه های مورد مطالعه در مقادیر پروتئین های IGF1 (279/0 =P) و Akt  (063/0 =P) تفاوت معناداری وجود نداشت.

براساس نتایج این پژوهش، بین تاثیر شدت های مختلف فعالیت ورزشی تناوبی بر پروتئین های IGF1 و Akt تفاوتی وجود ندارد. با این حال، برای روشن تر شدن سازوکار اثر شدت های گوناگون تمرین تناوبی بر پروتئین های IGF1 و Akt انجام پژوهش های بیشتر ضرورت دارد.