بررسی آزمایشگاهی اثر رس کائولینیت بر عملکرد تزریق آب با شوری کم در محیط میکرومدل

تزریق آب یکی از مهم ترین روش های ازدیاد برداشت نفت است که در میادین مختلفی در دنیا به صورت موفقیت آمیز مورد استفاده قرار گرفته است. تحقیقات جدید نشان داده است که شوری آب ضمن اهمیت آن برای مباحث مربوط به آزادسازی ذرات و آسیب سازند می تواند نقش مهمی در افزایش تولید نفت داشته باشد. پژوهش های زیادی نشان داده اند که وجود رس در سازندهای ماسه سنگی می تواند در ازدیاد برداشت نفت در اثر تزریق آب با شوری کم نقش به سزایی داشته باشد. با این حال، همه محققان نظر واحدی در این زمینه ندارند. همچنین، اکثر مطالعات مرتبط با جدا شدن و مهاجرت ذرات در اثر تزریق آب با شوری کم هم با سیال تک فازی (آب) انجام شده است. بنابراین، در این مطالعه با استفاده از محیط متخلخل دوبعدی (میکرومدل شیشه ای)، به بررسی نقش رس کایولینیت بر عملکرد تزریق آب با شوری کم در مقیاس آزمایشگاهی پرداخته شده است. در آزمایش های  انجام شده از نفت قطبی یکی از میادین جنوب ایران به عنوان فاز نفتی و شوری های مختلف آب نمک سدیم کلرید به عنوان فاز آبی استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد در هر دو حالت میکرومدل پوشیده با رس و عاری از آن، با کاهش شوری، افزایش برداشت مشاهده می شود. افزایش ضریب بازیافت نهایی مطلق در میکرومدل پوشیده از رس و عاری از رس در اثر تزریق آب با شوری کم، به ترتیب 07/3% و 89/1% حجم اولیه نفت می باشد. به علاوه، مهاجرت ذرات در آزمایش های دو فازی و تک فازی در میکرومدل پوشیده با رس در اثر کاهش پیوسته شوری آب تزریقی مشاهده شد.