تاثیر مصاحبه انگیزشی به شیوه اینترنتی بر خودکارآمدی نوجوانان دارای رفتار خودزنی و ادراک آن ها از جو روانی عاطفی خانواده

خودزنی در نوجوانان به رفتارهای خود آسیب رسان عمدی اشاره دارد که فاقد هرگونه انگیزه یا قصد درونی از پیش تعیین شده است و هزینه های جانی و مالی بسیاری در حوزه سلامت برای جوامع بشری به همراه دارد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصاحبه انگیزشی به شیوه اینترنتی بر خودکارآمدی و جو روانی عاطفی خانواده، در نوجوانان با رفتارهای خودزنی در زمان شیوع اپیدمی کرونا بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان با رفتارهای خودزنی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان کاشمر در سال 1399 بودند که تعداد 40 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه به پرسشنامه خودکارآمدی، جو روانی عاطفی خانواده، پاسخ دادند (پیش آزمون). سپس گروه آزمایش تحت 8 جلسه مصاحبه انگیزشی میلر به شیوه اینترنتی قرار گرفت. در پایان مجددا هر دو گروه به ابزارهای تحقیق پاسخ دادند (پس آزمون). اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار spss-22 و آمار استنباطی تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 نتایج مقایسه پس آزمون کارآمدی، جو روانی عاطفی خانواده در دو گروه نوجوانان با رفتارهای خودزنی، با کنترل کردن اثر پیش آزمون، حاکی از این است که پس از شرکت در جلسات درمانی، نمرات کارامدی و جو روانی عاطفی خانواده آزمودنیها، نسبت به گروه کنترل، تغییر معناداری داشته است.

نتیجه گیری: 

مصاحبه انگیزشی به شیوه اینترنتی بر جو روانی عاطفی خانواده و خودکارآمدی در نوجوانان با رفتارهای خودزنی موثر است