تاثیر کمال گرایی معنوی/مذهبی بر شاخص های سلامت روانی و ابعاد کمال گرایی غیرمعنوی/غیرمذهبی

پژوهش حاضر با دو هدف انجام شد: سنجش تاثیر کمال گرایی معنوی/مذهبی بر شاخص های سلامت روانی و تاثیر کمال گرایی معنوی/مذهبی بر ابعاد کمال گرایی غیرمعنوی/غیرمذهبی. جامعه آماری پژوهش شامل جمعیت عمومی شهر تهران بود. از میان این جامعه، 370 نفر (148 مرد، 159 زن) به صورت داوطلب در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس های کمال گرایی معنوی/مذهبی (SRPS; Besharat 2018)، سلامت روانی (MHI-28; Veit & Ware 1983)، عواطف مثبت و منفی (PANAS; Watson et al. 1988) و کمال گرایی چندبعدی تهران (TMPS; Besharat 2007) را تکمیل کنند. نتایج نشان داد که کمال گرایی معنوی/مذهبی بر بهزیستی روان شناختی، عواطف مثبت و کمال گرایی خودمحور تاثیر مثبت معنادار و بر درماندگی روان شناختی، عواطف منفی و کمال گرایی جامعه محور تاثیر منفی معنادار دارد (001/0 <p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی معنوی/مذهبی در کل 70درصد واریانس مربوط به متغیرهای پژوهش را تبیین می کند که بیشترین سهم مربوط به بهزیستی روان شناختی بود. بر اساس یافته های پژوهش، می توان کمال گرایی معنوی/مذهبی را یکی از تعیین کننده های سلامت روانی دانست. یافته های پژوهش، همچنین وجود بعد جدیدی از کمال گرایی، یعنی کمال گرایی معنوی/مذهبی را متمایز از ابعاد کمال گرایی غیرمعنوی/غیرمذهبی تایید می کنند.