ارزیابی تاثیر حمل ونقل بار درون شهری بر شاخص های حمل و نقل پایدار (مطالعه موردی: شهر اهواز)

امروزه ایجاد زیرساخت های توسعه پایدار در همه ابعاد مدیریت شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. حمل ونقل کالا به صورت مستقیم با زندگی شهروندان در ارتباط است، بنابراین سیاست گذاری و برنامه ریزی در این حوزه می بایست بر پایه توسعه پایدار صورت گیرد. بار درون شهری از منظر توسعه پایدار دربردارنده ابعاد مختلفی از تاثیرات بر زندگی شهروندان است که سه شاخص اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی از جنبه های اصلی آن است. در این پژوهش، ابتدا زیرشاخص های تشکیل دهنده فرمول توسعه پایدار از طریق توزیع پرسشنامه میان کارشناسان و وزن دهی و 4 استراتژی اثرگذار، انتخاب گردید. سپس این استراتژی ها از طریق پرسشنامه از رانندگان مورد سوال قرار گرفت و رفتار رانندگان پس از اجرای هر سیاست پیش بینی شد. به منظور بررسی اثربخشی همزمان سیاست ها، از ترکیب 4 استراتژی پیشنهادی، 16 سناریو در شبکه اعمال و تغییرات شاخص توسعه پایدار نسبت به وضع موجود مقایسه گردید.  همچنین ضرایب مدل توسعه پایدار با در نظرگیری هم زمان منافع بخش خصوصی، دولتی و شهروندان کالیبره گردید تا به عنوان ملاک تصمیم گیری جهت پیاده سازی سیاست های مدیریتی حمل کالا ، قرار گیرد. نتایج نشان می دهد اجرای استراتژی ساخت 4 بارانداز در 4 گوشه هسته مرکزی شهر بهترین استراتژی تکی محسوب می شود. همچنین با تحلیل نتایج پرسشنامه به روش AHP ، وزن هر یک از شاخص ها وزیر شاخص ها مشخص و مقادیر ضرایب مدل کالیبره گردید. نتایج تحلیل پرسشنامه حاکی از آن است که در بین سه شاخص مطرح شده، شاخص زیست محیطی دارای بیشترین اهمیت است و هم چنین در بخش زیست محیطی زیرشاخص تولید گازهای گلخانه ای، در بخش اقتصادی زیرشاخص زمان سفر اضافه شده و در بخش اجتماعی تصادفات دارای بیشترین اهمیت بوده اند.