روحانیت و قدرت به روایت امام خمینی (ره)
تعامل روحانیت و قدرت و میزان مشارکت آنان در ارکان مختلف حکومت از جمله مسایلی است که به لحاظ فقهی و تاریخی پرسشهای زیادی برانگیخته است. اینکه آیا روحانیت مجاز است در قدرت حضور یابد و متولی امر سیاسی شود، بر فرض جواز، چه محدودیتهایی فراروی او قرار دارد، پرسشهای مهمی هستند که تاکنون نظرگاههای مختلفی درباره آنها مطرح شده اند. برخی تصور میکنند حضور فقیه جامعالشرایط در راس حکومت دینی دلیلی بر حضور دیگر روحانیون در قدرت است؛ این در حالی است که در نظریه ولایت فقیه سخنی دراینباره نیامده و امام خمینی نیز در نظریهاش تکلیف سایر روحانیون را در ارکان حکومت روشن نساخته است. تکلیفی که بهتدریج با تاسیس دولت دینی در ایران روشن شد و امام خمینی برای ورود آنان در حکومت مرزها و محدودیتهایی قایل گردید. این مقاله میکوشد به تحلیل اصل اولیه نزد امام خمینی و شرایط عدول از آن در باب ورود روحانیون به قدرت بهمثابه یک الگوی تجربی و تاریخی بپردازد.
روحانیت ، نظام سیاسی ، اصل اولیه ، منصب ، تولی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.