مطالعه پرده نقاشی «سه مطالعه برای فیگورها بر مبنای تصلیب» اثر فرانسیس بیکن بر مبنای الگوی تحلیل تکوینی

فرایند پیدایش و شکل‌گیری یک اثر هنری، همواره دغدغه هنرمندان و پژوهش‌گران در مطالعات هنری بوده است. هم‌چنین آفرینش اثر هنری، به جهت دارا بودن وجوه مهارتی و تکنیکی، موضوع برنامه‌های آموزشی نیز بوده است. این امر، اهمیت مطالعه مسیر پیدایش یک اثر را متذکر می‌شود. تحقق این مسئله به واسطه نقد تکوینی و روشمند بودن آن، امکان پذیر است. چرا که این نقد روند شکل‌گیری متن را با تمرکز بر تمام وجوه برون‌متنی و درون‌متنی یک اثر و با تکیه بر مشاهده عینی و مستندات مادی، ممکن می‌سازد. این نوشتار بر آن است تا روش این نقد را در حوزه مطالعات نقاشی تبیین نماید. بدین منظور، تابلوی نقاشی «سه مطالعه برای فیگورها بر مبنای تصلیب، 1944» از فرانسیس بیکن، با استفاده از الگوی تحلیل تکوینی، مورد مطالعه قرار می‌گیرد. و بدین پرسش‌ها پاسخ داده می‌شود؛ چه‌گونه می‌توان شیوه نقد تکوینی را در بررسی و نقد آثار تجسمی به‌کار گرفت؟ چه عواملی در کیفیت نقد تکوینی آثار نقاشی اثرگذار هستند؟ در این پژوهش درمی‌یابیم که بیکن به جهت رفتار تکوینی متمایز خود، دامنه متفاوتی از پیشامتن برجای می‌گذارد که در کمیت مستندات پرونده تکوین اثرگذار است. این امر موجب می‍شود تا مطالعه فرایند تکوین این متن، با تکیه بیشتر بر سایر عناصر پیرامون متن، شامل پیرامتن، فرامتن و پیش‌متن، میسر شود.