اثر مقدار دی مریل دی ایزوسیانات بر رفتاررئولوژیکی و خواص مکانیکی یک پیشرانه جامد مرکب بر پایه HTPB

پارامترهای مختلفی بر خواص ریولوژیکی و مکانیکی پیشرانه های جامد مرکب تاثیرگذار هستند که در این میان نسبت مولی گروه ایزوسیانات (NCO) به هیدروکسیل (OH) یا R از موارد مهم به شمار می رود. در این تحقیق اثرات تغییر نسبت وزنی عامل پخت دی مریل دی ایزوسیانات (DDI) به رزین پلی بوتادی ان با انتهای هیدروکسیل (HTPB) بر خواصی همچون ویسکوزیته پایان اختلاط، تغییرات ویسکوزیته نسبت به زمان، استحکام کششی، درصد ازدیاد طول، مدول الاستیک و سختی یک نمونه پیشرانه جامد مرکب بر پایه HTPB بررسی شده است. برای این منظور پنج فرمولاسیون پیشرانه با مقادیر مختلف R در محدوده ی 755/0 تا 815/0 تهیه شد. نتایج نشان داد که با افزایش R، ویسکوزیته پایان اختلاط ابتدا به دلیل اثر ترشوندگی فرمولاسیون ناشی از اضافه شدن DDI کاهش یافته و سپس به دلیل پیشرفت واکنش پخت افزایش می یابد. علاوه براین افزایش R موجب ارتقاء خواص مکانیکی شده است. این در حالی است که درصد ازدیاد طول، حدود 20 درصد کاهش می یابد.