بررسی توانایی تحمل و مقاومت گونه های گیاهی کاشته شده در دیوارهای سبز سازگار با اقلیم شهرمشهد نسبت به آلاینده های هوا، با استفاده از شاخص APTI

امروزه مشکل آلودگی هوا با اثرگذاری در مقیاس جهانی، نگرانی مهم دنیای متمدن و جدید است که اثرات نامطلوب بسیار زیادی بر سلامت انسان و محیط زیست می گذارد. بنابراین یافتن راه حل های پایدار و دوست دار طبیعت که از افزایش سطح آلودگی ها جلوگیری کرده و به حذف آنان کمک کند، نیاز است. یکی از جدیدترین روش های کاهش آلودگی هوا و جذب ذرات معلق و همچنین بهبود کیفیت هوا، استفاده از دیوارهای سبز در فضاهای شهری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی پتانسیل دیوارهای سبز در کاهش آلاینده های هوا انجام شد.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه پژوهشی، 2 دیوار سبز به مدت 3 ماه در چهارراه ترافیکی خیام شهر مشهد قرار گرفتند. پس از گذشت زمان مورد نظر، آزمایش های تحمل سنجی آلودگی هوا که شامل اندازه گیری میزان کلروفیل، اسید آسکوربیک، محتوای آب برگ و pH بود، بر روی تمام گیاهان انجام شده و داده های APTI (شاخص تحمل سنجی آلودگی هوا) به دست آمد.

بر اساس داده های به دست آمده، 8 گونه گیاهی با میزان APTI نسبتا بالا، جزء گونه های مقاوم برای کاشت در مناطق آلوده می باشند. با توجه به آنالیزهای آماری، مقدار APTI گیاهان مطالعه شده، با میزان اسید آسکوربیک و کلروفیل گیاهان در ارتباط است.

از میان 9 گونه گیاهی مطالعه شده و مقایسه نتایج آن ها با یکدیگر، 8 گونه گیاهی، جزء گونه های نسبتا مقاوم در برابر آلودگی هوا هستند. مقاوم ترین گونه ها، گیاهان کارپوبروتوس و رزماری می باشند که مقاومت بیشتری از خود در برابر آلودگی هوا نشان داده و لذا برای کاشت در مناطقی با آلودگی زیاد هوا مناسب هستند.